จากกระเพาะของหลุมดำมวลมหาศาลที่ใจกลางกาแลคซี M87บาคาร่า เครื่องบินไอพ่นขนาดมหึมาสองลำไหลเข้าสู่อวกาศนับพันปีแสง นักวิทยาศาสตร์ยังคงไม่เข้าใจฟิสิกส์เบื้องหลังไอพ่นซึ่งประกอบด้วยอนุภาคที่มีประจุไฟฟ้าหรือพลาสมาผสมกัน ( SN: 3/24/21 ) แต่พวกมัน “น่าทึ่งจริงๆ” นักดาราศาสตร์ฟิสิกส์ Alejandro Cruz-Osorio จากมหาวิทยาลัยเกอเธ่แฟรงค์เฟิร์ตกล่าว ดังนั้นเขาและเพื่อนร่วมงานจึงสร้างแบบจำลองทางคอมพิวเตอร์ของหลุมดำ M87 และก๊าซหมุนวนที่ล้อมรอบหลุมดำในดิสก์สะสมมวล จุดมุ่งหมาย: ค้นหาว่าหลุมดำแห่งนี้ ซึ่งมีชื่อเสียงอยู่แล้วจากการโพสท่าถ่ายรูปในปี 2019 ( SN: 4/10/19 ) กลายเป็นเครื่องบินเจ็ทเซ็ตเตอร์เช่นนี้ได้อย่างไร
ภายใต้สภาวะที่เหมาะสม การจำลองนั้นสร้างไอพ่นที่ตรงกับการสังเกตการณ์ของ M87
นักวิจัยรายงานเมื่อวันที่ 4 พฤศจิกายนในNature Astronomy หลุมดำบิดเกลียวสนามแม่เหล็กที่หมุนเป็นวงรอบลำแสงพลังงานสูงสองลำของอิเล็กตรอนและอนุภาคที่มีประจุอื่นๆ ผลการวิจัยชี้ให้เห็นว่าหลุมดำจะต้องหมุนอย่างรวดเร็วด้วยความเร็วสูงสุดมากกว่าครึ่งหนึ่งที่อนุญาตโดยกฎฟิสิกส์และอาจมากถึง 94 เปอร์เซ็นต์ของความเร็วสูงสุดที่เป็นไปได้
การหาพลังงานจากอิเลคตรอนของเจ็ตส์ให้ถูกต้องกลายเป็นเรื่องสำคัญ เมื่อสนามแม่เหล็กในเครื่องบินเจ็ตจัดเรียงใหม่ในกระบวนการที่เรียกว่าการเชื่อมต่อใหม่ด้วยแม่เหล็ก ( SN: 8/3/21 ) อิเล็กตรอนจะถูกเร่ง ส่งผลให้มีพลังงานสูงมาก เอฟเฟกต์นี้ไม่รวมอยู่ในการจำลองก่อนหน้านี้ แต่เป็นกุญแจสำคัญที่จะทำให้เครื่องบินไอพ่นจำลองทำตัวเหมือนคู่หูในโลกแห่งความเป็นจริง
ประวัติศาสตร์อันรุนแรงของดวงจันทร์ถูกจารึกไว้บนใบหน้าของมัน กว่าพันล้านปีที่หินอวกาศได้เจาะหลุมอุกกาบาตบนพื้นผิวของมันและเหวี่ยงเศษซากออกไป เป็นครั้งแรกที่นักดาราศาสตร์อาจเห็นเศษหินหรืออิฐจากการชนกันแบบโบราณในอวกาศ วัตถุลึกลับที่รู้จักกันในชื่อ Kamoʻoalewa ดูเหมือนจะเป็นเศษเสี้ยวของดวงจันทร์นักวิจัยรายงานออนไลน์ในวันที่ 11 พฤศจิกายนในCommunications Earth & Environment
ค้นพบในปี 2016 Kamoʻoalewa หรือที่เรียกว่า 2016 HO3
เป็นหนึ่งในควอซิซาเทลไลต์ที่รู้จักกันในโลก ( SN: 6/24/16 ) เหล่านี้เป็นหินที่เกาะติดกับดาวเคราะห์พอสมควรเมื่อโคจรรอบดวงอาทิตย์ ไม่ค่อยมีใครรู้จักเกี่ยวกับกลุ่มหินในอวกาศของโลกเพราะวัตถุเหล่านี้มีขนาดเล็กและจางมาก ยกตัวอย่างเช่น Kamoʻoalewa มีขนาดประมาณชิงช้าสวรรค์และอยู่ห่างจากโลก 40 ถึง 100 เท่าของดวงจันทร์ เนื่องจากโคจรรอบดวงอาทิตย์เคลื่อนเข้าและออกจากโลก นั่นทำให้นักดาราศาสตร์ต้องสงสัยเกี่ยวกับธรรมชาติของหินตากาลองดังกล่าว
“วัตถุในวงโคจรควอซิซาเทลไลต์นั้นน่าสนใจเพราะว่ามันยากมากที่จะเข้าไปในวงโคจรแบบนี้ มันไม่ใช่วงโคจรแบบที่วัตถุจากแถบดาวเคราะห์น้อยจะพบว่าตัวเองติดอยู่ในนั้นได้ง่าย” Richard Binzel นักวิทยาศาสตร์ดาวเคราะห์ที่ MIT ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับงานใหม่ การมีวงโคจรที่เกือบจะเหมือนกับโลกทำให้เกิดความสงสัยในทันทีว่าวัตถุอย่าง Kamoʻoalewa มีต้นกำเนิดมาจากระบบ Earth-moon เขากล่าว
นักวิจัยใช้กล้องโทรทรรศน์กล้องสองตาขนาดใหญ่และกล้องโทรทรรศน์โลเวลล์ดิสคัฟเวอรีในซัฟฟอร์ดและแฮปปี้แจ็ค รัฐแอริโซนา ตามลำดับ เพื่อดูคาโมโออาเลวาในความยาวคลื่นที่มองเห็นได้และใกล้อินฟราเรด “เงินจริงอยู่ในอินฟราเรด” Vishnu Reddy นักวิทยาศาสตร์ดาวเคราะห์ที่มหาวิทยาลัยแอริโซนาในทูซอนกล่าว แสงที่ความยาวคลื่นเหล่านั้นมีเบาะแสที่สำคัญเกี่ยวกับแร่ธาตุในร่างกายที่เป็นหิน ช่วยแยกแยะวัตถุต่างๆ เช่น ดวงจันทร์ ดาวเคราะห์น้อย และดาวเคราะห์ภาคพื้นดิน
Kamoʻoalewa สะท้อนแสงอาทิตย์มากขึ้นในความยาวคลื่นที่ยาวกว่าหรือเป็นสีแดง รูปแบบของแสงหรือสเปกตรัมนี้ดูไม่เหมือนดาวเคราะห์น้อยใกล้โลกที่รู้จัก Reddy และเพื่อนร่วมงานพบ แต่ดูเหมือนเม็ดหินซิลิเกตจากดวงจันทร์ ที่ นักบินอวกาศอพอลโล 14 นำกลับมายังโลก ( SN: 2/20/71 )บาคาร่า
